Łupież to jedna z najczęściej spotykanych dolegliwości skóry głowy. Jego pojawienie się to nie tylko problem natury estetycznej, ale również zdrowotnej. Skutecznym sposobem na walkę z nim jest zastosowanie szamponu przeciwłupieżowego.
Kurację z użyciem szamponu przeciwłupieżowego można przeprowadzić samodzielnie. Służą temu lecznicze szampony przeciwłupieżowe dostępne w aptekach bez recepty. Jeśli nasz problem z łupieżem nie jest zaawansowany, można także zaopatrzyć się w jeden z popularnych szamponów drogeryjnych o działaniu przeciwłupieżowym. Zanim rozpoczniemy walkę z łupieżem, warto dowiedzieć się czegoś więcej na temat „wroga”.
Przyczyny łupieżu
Najważniejszą przyczyną powstawania łupieżu jest rozrost grzyba o nazwie Malassezia. Występuje on naturalnie na skórze naszej głowy, jednak w niektórych okolicznościach może on zbyt intensywnie się namnażać. Dochodzi do przyspieszonego podziału komórek naskórka, który w efekcie zaczyna się intensywnie złuszczać – tworząc „płatki” we włosach. Niestety – dosyć mocno widoczne, czasem wręcz sypiące się z głowy.
Powodem rozrostu grzyba Malassezia mogą być zaburzenia pH skóry głowy oraz jej podrażnienie. to idealne warunki do wzrostu tego grzyba. Ich podłożem mogą być zaburzenia hormonalne, immunologiczne, stres, nieprawidłowa dieta. Na łupież możemy sobie też sami „zapracować” popełniając takie błędy jak:
- nadużywanie kosmetyków do pielęgnacji i stylizacji włosów,
- stosując źle dobrane kosmetyki,
- niedokładnie spłukując szampon, odżywkę do włosów czy maskę,
- przegrzewając skórę głowy suszarką,
- zbyt rzadko myjąc głowę.
Rodzaje łupieżu
Łupież skóry głowy, choć zasadniczo spowodowany jest tym samym, może występować w dwóch odmianach.
- Łupież zwykły, suchy
Występuje u osób z suchą, wrażliwą i delikatną skórą. Złuszczony naskórek jest suchy, łatwiej opada, można powiedzieć, że to „typowy” łupież.
- Łupież tłusty
Częściej występuje u osób ze skłonnością do nadmiernego wydzielania sebum/łojotoku. Ma bardziej żółtą barwę, może „lepić” się do skóry głowy i włosów.
Szampon przeciwłupieżowy powinien być dobrany do rodzaju łupieżu (część producentów umieszcza takie informacje na opakowaniach swoich kosmetyków). Jeśli ktoś nie potrafi tego określić, może też zdecydować się na szampon posiadający substancje czynne, które mogą zwalczyć i jeden, i drugi rodzaj łupieżu.
Rodzaje szamponów przeciwłupieżowych
Szampony na łupież dostępne na rynku można podzielić dwie grupy: takie, które działają na przyczynę jego powstawania (to szampony lecznicze) oraz te, które koncentrują się na objawach (odpowiednie w sytuacji, w której problem nie jest zaawansowany, mamy dopiero pierwsze oznaki łupieżu).
Pierwsze grupa preparatów zawiera substancje czynne o działaniu przeciwgrzybiczym, m.in. ketokonazol, pirokton olaminy, klimbazol, cyklopiroks.
Przykłady leczniczych szamponów przeciwłupieżowych:
- Zoxin Med,
- Nizoral,
- Pirolam,
- Lefrosch Capitis Duo,
- Oliprox Duo.
Do drugiej grupy należą tzw. preparaty keratolityczne. Pomagają one głównie w pozbyciu się nadmiaru złuszczonego naskórka oraz zawierają substancje wspomagające złuszczanie (np. kwas salicylowy, zmikronizowana siarka).
Niezależnie od tego, na jaki szampon się zdecydujemy warto pamiętać, że jeśli kuracja nie przynosi efektów, należy zgłosić się do lekarza.
Częstym błędem popełnianym przez osoby zmagające się z łupieżem może jest też stosowanie mocnych, leczniczych szamponów przeciwłupieżowych nawet po zakończeniu kuracji zalecanej przez producentów lub przez lekarza. W ten sposób przyzwyczajają oni skórę do substancji zawartych w tych szamponach – a to droga donikąd. Może się okazać, że kiedy tylko osoby te będą chciały zmienić szampon, problem natychmiast wróci.
Właściwą metodą walki z łupieżem jest nie tylko leczenie, ale również zapobieganie. To można osiągnąć stosując na co dzień prawidłową pielęgnację skóry głowy i włosów. Dobrze dobrany szampon, stosowanie peelingów do skóry głowy, odpowiednia odżywka do włosów itp. – może okazać się kluczem do sukcesu. Warto też dobrze przyjrzeć się składom preparatów, które stosowaliśmy przed pojawieniem się łupieżu. Może się bowiem okazać, że to któryś z nich jest głównym winowajcą.
