Szampon na łojotokowe zapalenie skóry głowy to jeden z najważniejszych preparatów stosowanych podczas leczenia tej choroby. Jednym z jej charakterystycznych objawów jest występowanie tzw. tłustego łupieżu.
Czym jest łojotokowe zapalenie skóry?
Łojotokowe zapalenie skóry (ŁZ) najczęściej dotyczy owłosionej skóry głowy wyposażonej w dużą ilość gruczołów łojowych. W Polsce dotyka ok. 1-3 proc. populacji. Objawy ŁZS nasilają się zimą i jesienią, łagodnieją wiosną i latem, pod wpływem promieniowania słonecznego. W skrajnych przypadkach schorzenie to może prowadzić do łysienia. Jego podłoże nie zostało w 100 proc. rozpoznane, można je „zaleczyć”, ale ma ono tendencję do nawrotów. U osób borykających się z łojotokowym zapaleniem skóry głowy zaobserwowano:
- nieprawidłową pracę gruczołów łojowych, które produkują nadmierną ilość łoju; jego skład różni się nieco od tego, jaki zaobserwowano o osób zdrowych;
- zakażenie grzybami Malasezzia zaliczanymi do drożdżaków; ich występowanie na naszej skórze nie jest niczym niezwykłym, jednak u osób, które mają predyspozycje genetyczne mogą one ulegać znacznemu namnożeniu i powodować stan zapalny.
Dodatkowe czynniki sprzyjające pojawieniu się ŁZS:
- stres,
- choroby neurologiczne,
- nadmiar hormonów (zwłaszcza androgenów),
- depresja,
- nieprawidłowe odżywianie,
- nadużywanie alkoholu,
- brak należytej dbałości o higienę.
Podrażnienia skóry głowy spowodowane kosmetykami, nakryciami głowy czy zanieczyszczonym powietrzem mogą dodatkowo przyczynić się do nasilenia objawów choroby.
Na ŁZS najczęściej chorują osoby młode (od nastolatków po osoby do ok. 40. roku życia), głównie mężczyźni. Istnieje także odmiana łojotokowego zapalenia skóry głowy która występuje u niemowląt. To tzw. ciemieniucha.
Objawy łojotokowego zapalenia skóry głowy
Choroba najczęściej zaczyna się do powierzchniowego łuszczenia się płatków skóry – przypominają one drobne, żółte łuski. To tzw. tłusty łupież, który niestety jest dosyć widoczny dla otoczenie i stanowić może źródło kompleksów. Jego pojawienie się to znak, że ze skórą głowy dzieje się coś niedobrego. Niekiedy u osób zakażonych dodatkowo pojawia się swędzenie.
Jeśli nie podejmiemy odpowiednich kroków, z czasem w tym miejscu może pojawić się rumień. Dodatkowo włosy znajdujące się w chorobowo zmienionym miejscu mogą zacząć się przerzedzać. Pocieszające jest to, że jeśli mieszki włosowe nie zostały na stałe uszkodzone, możliwe jest ich odrośnięcie.
Rola szamponów w leczeniu łojotokowego zapalenia skóry głowy
Osoby cierpiące na Łojotokowe zapalenie skóry głowy i towarzyszący mu tłusty łupież powinny zgłosić się z tym problemem do lekarza. W zależności od stanu zdrowia pacjenta oraz stopnia nasilenia objawów może on dobrać odpowiednią kurację. Leczenie zwykle rozpoczyna się od stosowania preparatów miejscowych, bardzo często jest to szampon przeciwgrzybiczy zawierający ketokonazol, ewentualnie flutrimazol lub klotrimazol. W niektórych przypadkach lekarz może zdecydować się na podanie specyfików z grupy tzw. glikokortykosteroidów (również miejscowo, np. w formie maści). Czasem konieczne jest zastosowanie leczenia doustnego.
Jak już wspomnieliśmy, ŁZS ma skłonność do nawrotów, dlatego w okresie bezobjawowym chorzy powinni profilaktycznie stosować preparaty przeznaczone do walki z tłustym łupieżem/łojotokowym zapaleniem skóry głowy. Mogą być to klasyczne szampony przeciwłupieżowe. Powinny mieć one jednak działanie przeciwgrzybiczne i karatolityczne. Nie musimy ich jednak używać do każdego mycia. Częstotliwość stosowania warto skonsultować z lekarzem, farmaceutą lub kierować się informacją z ulotki.
Przykłady szamponów stosowanych przy łojotokowym zapaleniu skóry głowy i tłustym łupieżu
- Oliprox
- ExoTar Szampon Dziegciowy
- La Roche Posay Kerium (szampon na łupież tłusty)
- Bioderma Node D.S.+
- Vichy Dercos
- Dermedic Capilarte
