Kapelusz słomkowy to niezawodna ochrona głowy w czasie słonecznych dni. W zależności od potrzeb możemy w nim wyglądać elegancko, swojsko lub ekstrawagancko – a to tylko przykłady możliwości, jakie daje nam to nakrycie głowy.
Kapelusz słomkowy łączy w sobie wiele zalet. Jest lekki, przewiewny i jednocześnie chroni nas przed przegrzaniem w upalne dni. Osłania nie tylko głowę, ale również oczy i kark. Nie dziwi więc, że kapelusz ten stał się on szczególnie popularnym nakryciem głowy w krajach o gorącym klimacie, wśród osób pracujących w pełnym słońcu. Jednocześnie, dzięki różnorodnym fasonom mógł z powodzeniem uchodzić za rzecz odpowiednią dla osób z wyższych sfer. Przykładem może być chociażby kapelusz panama, którego popularność wzrosła w chwili, gdy w 1906 r. sfotografowano w nim prezydenta USA Theodore’a Roosevelta. Prezydent miał go na sobie podczas wizytacji Kanału Panamskiego.
Wśród znanych modeli kapeluszy słomkowych wymienić można również kanotiera (kapelusz gondolierów, z niedużą, płaską główka i wąskim rondem) oraz kapelusz florencki (powstał jako kapelusz damski, ma cylindryczną główkę i lekko uniesione brzegi, oryginalnie wykonywany ze specjalnej odmiany toskańskiej pszenicy marzuolo, którą uprawiano wyłącznie z przeznaczeniem na słomę do kapeluszy).
Oczywiście dużą popularnością cieszą się również słomkowe kapelusze o klasycznych fasonach takich jak np. kapelusz fedora (duża część słomkowych kapeluszy panama ma właśnie kształt fedory) czy kapelusze kowbojskie.
Rodzaje tworzyw, z których powstają kapelusze słomkowe
Kluczowe znaczenie dla funkcjonalności i wytrzymałości kapelusza słomkowego ma rodzaj słomy, z której został wypleciony oraz sam rodzaj splotu. Słoma, z której powstają te kapelusze to najczęściej suszone liście i łodygi roślin oleistych, włóknistych lub łusek zbożowych. Wśród odmian tego surowca znajdziemy m.in.
- słomę z rafii, wytwarzaną z włókna łykowego tropikalnej palmy; charakteryzuje się giętką, a jednocześnie mocną strukturą; jest odporna na szkodniki, ale dosyć wrażliwa na wilgoć;
- słomę z liści łyczkowca dłoniastego (roślina z rodziny okolnicowatych); z niej powstają słynne panamy; wbrew nazwie kapelusze te pochodzę z Ekwadoru; wyróżnia je jasna kolorystyka; są bardzo lekkie, mają właściwości chłodząc;
- słomę papierową, czyli materiału produkowanego przemysłowo z celulozy; w porównaniu do naturalnych włókien jest ona bardziej plastyczna i mniej podatna na działanie wilgoci; jest również tańsza;
- słomę konopną, którą dzieli się na trzy podkategorie: Abaka (konopie manilskie) pozyskiwana jest z pochew liściowych bananowca i jest szczególnie delikatna dla skóry oraz wytrzymała; Sinamay pochodzi z filipińskiego włókna konopnego i jest często używana do tworzenia kapeluszy wizytowych i fascynatorów (ozdoba głowy która kształtem może przypominać mały kapelusz); Sizal, czyli włókno pozyskiwane z liści agawy sizalowej; kapelusze z tego tworzywa zwykle posiadają lekki połysk.
Jak kupować kapelusze słomkowe?
Kapelusze słomkowe wykonywane są przez najbardziej znanych i szanowanych producentów kapeluszy na świecie. To firmy, które cieszą się dużą renomą, a ich marki same w sobie uznawane są za świadectwo jakość. Wśród nich można wymienić takie firmy jak Stetson, Seeberger, Mayser, czy Borsalino. To kapelusze z wyższej półki, które kosztują po kilkaset złotych albo i więcej. Do tej kategorii z pewnością należy zaliczyć również oryginalne kapelusze panama.
Z drugiej strony w wielu sklepach, na targach i straganach, zwłaszcza w miejscowościach nadmorskich, znajdziemy zdecydowanie tańsze kapelusze słomkowe, wykonane najczęściej ze słomy papierowej. Można znaleźć wśród nich egzemplarze porządnie wykonane i prezentujące się naprawdę dobrze.